《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
天才们成为天才的路上，总会幸运的遇到几个保护他们的人。
我们也已经越来越缺少这样的精神，师父没有师父样子，徒弟更是忘恩负义，毫无忌惮，如今不仅不能奢求社会普遍价值观推崇感激师父的点化之恩，甚至只要不反目成仇、恶语相向就已经算有教养了吧？所谓人心不古！
故事：9 情感：9 结构：8 节奏：6
没想到整部电影最动人的不如北野武的一首歌。
喜欢北野，是因为喜欢不拘一格的真性情，好可爱的大叔，不成功造就了真正的成功
虽然但是，抽搐不是车祸造成的吗。如果所有喜剧演员都能明白，扮丑不如告诉观众什么是有趣的，电影里也能少一点屎尿屁吧。
谁曾想31岁的柳乐优弥手握麦克风指天大声唱道“让苍天知道我不认输”，去年他终于再次证明自己影帝的实力，扮演青年时代的北野武的传记电影《浅草小子》
深深的師父與徒弟的感情。師父每次說八嘎雅路的時候，都好性感，哈哈哈。
影帝先天条件注定难以还原北野大爷接地气的人格魅力，某些段落不排除为了抓马效果作了美化。但就凭对舞台喜剧还保留基本的尊重，以及与循序渐进的追梦过程相映衬的深入细节的现实刻画，这片子就值得一看
拍的太扁平化了 像是一部打着北野武幌子的普通励志电影 但根本拿捏不到北野武的精髓 浓墨重彩之处反而是师徒情谊 然而此部分也拍的脸谱化 平淡无奇 只是偶尔给一些金句出来 总而言之 本片缺乏灵魂
为什么最后不让北野武演北野武？影帝真的不错，嘴歪到耳朵了吧，影帝真的是让我觉得可以用演技弥补颜值的演员，和大泉洋的互动真感人，没想到竟然是个煽情片
柳乐优弥饰演的北野武太像了
没做功课，不知道说的啥人啥故事，片头亮相就觉得怎么有北野武，这个北野武怎么长得怪怪的，说像不像，说不像又明明是，待到发现是柳乐优弥扮的时候才恍然大悟。其实北野武本人有份编剧的背景下，让他本人来演老年的自己或许会更戳情怀，而不显得那么违和吧。整个故事的叙事模式比较常规，主线是北野武和深见千三郎的师徒情，穿插着回忆、成长、情愫的诸多元素，是功成名就后的回眸，也是对昔日恩师的怀念。影帝虽然比北野武帅得多，但是在神似方面下了不少功夫，包括微表情的模仿，矛盾复杂情绪的把握，甚至是登台表演状态的临摹，都有不错的完成度，情节上虽然有些套路感，但是称得上真挚感人。大泉洋老师时而张译时而陈汉典的来回游走，倒也别致。
虽然觉得影帝比北野武颜值高了太多，但我还是喜欢影帝w
一直注意仪表，爱面子从来不要找零的师傅，在与武出租车诀别时却借零钱为由希望再次相见。在捕鲸船最后一次喝酒，武俯身为师傅献上高跟鞋时，笑着笑着眼泪就下来了。麦牵着儿子手的背影，仿佛在看《火花》里，独自养大小吉的她。影帝很努力，但北野武是中年事故之后才开始半边面瘫的，老年的特效化妆僵硬得让人有些出戏。
深深的師父與徒弟的感情。師父每次說八嘎雅路的時候，都好性感，哈哈哈。
巨作和导演水平整体平庸，有句无篇。演技上大泉洋>影帝。
果然是一部肯定会被北野武骂的电影啊八嘎呀路。关于北野武的故事果然都这么好哭。爱乐之城式的结尾处理还差口气。
全世界的北野武影迷都该感谢浅草的深见千三郎先生。
原来是劇団ひとり导的，就...制作过于日剧质感了，倒不觉得只是钱的缘故。大泉洋非常厉害，仿佛当代西田敏行。门胁麦依旧惊艳并且因为她的缘故令我若隐若现的想起《火花》。影帝的表演令我想到还没看完的《斯宾塞》，再厉害的年轻演员面对诠释个性独特的历史人物都会陷入过于模仿而丢失松弛感的困境，太紧绷了。师徒那个红色高跟鞋的段子确实用得好，在我看来是整部作品的高光时刻。完了之后去油管看了会ツービート的漫才，语速太夸张了www
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
