《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
节奏不好，柳乐优弥和北野武实在挨不着，最要命的是演漫才不好笑。
老年北野武的正脸镜头就那么几秒，就不能叫北野武本人来演一下嘛！
还可，主要因为讲的是北野武，其实片子还是一般，很套路，看得出柳乐优弥演的很卖力了
挺标准的好片，我们小柳真是有他的性感啊。大泉洋也很好，铃木保奈美姐姐真是太好看了
妈的，因为一个电影哭的也太狠了吧，下午还在质疑电影是什么，也慢吞吞的分开了两天来看，导演做的完美一点啊！最后哭的也太惨了吧
虽然后半段中了催泪弹哭唧唧，但终究还是拼凑感强了一点，且缺少北野武本人那种生命力，整体不如《红鳉鱼》和《火花》。片里师匠说不要讨好观众，到头来影片本身却犯了点这个毛病。大泉洋演师匠还是稍显轻浮，可仔细想下还有谁能演这个角色？大概也只有北野武自己了。柳乐优弥可以打85分。
含着泪也要把笑话讲完。演员挺好 ，就是有点太emo了，没必要那么哭……可是，到最后真的很伤感啊
毫无疑问，真正的主角是师傅，一位善良的，乐观的，不肯向生活低头，不愿向时代认输的顽固到可爱的老派艺人。大泉洋的表演老辣又自然。
高跟鞋、鲸，有好几处call back，北野武是个很念旧的人，总觉得这样的人才能拍/导出常青的作品。“我是浅草的深见”，浅草小子不就是深见吗。
第3494-加一星给两位主演。演北野武难度挺大，尤其柳乐优弥外形颜值上与北野武差距这么大，痕迹肯定有，能不突兀已经很不错了。以前没看过大泉洋的戏，能与柳乐优弥平分秋色不容易。
还原得很不错，漫才也是选的老头的经典段子，不能接受当年的莉香变成如今的麻里的凄惨结局，后半部分赚足了眼泪
师徒情好感人。所以做选择要像北野武，人往高处走，从短剧到漫才到电影导演，每一次转型都步步走向人生巅峰，不要留恋现状，碍于人情，大家一起躺平摆烂，等到发展好了，再回报过去的恩人。只可惜师父和师娘没能等到这一天。
最后那场戏如果找北野武本人出镜，可以给四星。
我还说演职表那里为什么找不到北野武的名字，原来是影帝化的装，动作神态演得真像，不过相比于北野武的离经叛道，他还是略显乖巧，还是大泉洋演得更好；故事得益于北野武个人魅力，可看性还是不错的，后面那场师徒两人在酒馆的表演以及细节处理真的感动到我了，然而除了最后回到剧场那场戏有点电影化处理之外，大部分的处理方式都过于老套了，剧作上也是过于刻意，特别是那些闪回有点多余了，以及那些计算好般精确的煽情位，可是导演越刻意，情感力量便越弱。北野武本人看到这部电影肯定会骂人吧7.3
后面我才发现，那个年老的北野武是假扮的。而娓娓道来的师父的关爱也是符合逻辑和人物的
最年轻的影帝不该只模仿人物的外部的小动作而只达到形似，更何况人大爷当时并没有面瘫
非常工整的复古影像。情感扎实的昭和挽歌。浅草小子，是北野武面瘫下的不忍。粗浅理解了北野武残酷美学的背后。
很平庸，毕竟这是滚烫的人生。差不多是从在后台跳踢踏舞才算有感觉。大泉洋比柳乐优弥好太多，柳乐优弥表演痕迹太重，太执着于北野武的招牌动作。好看的是真实的人生。
柳乐优弥的演技啊，真的是绝了，演北野武都可以演的那么像
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
