《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
前面两个的攻防战异常精彩，想不到第三招是化骨绵掌…杀伤力最强。滨口龙介是因为搞表演研究主妇班所以才踏入了这超强势的创作高峰期吗😂，这一个个的剧作水准我的妈呀…
#11thBJIFF#最爱第三段故事，在这些阴差阳错的偶然中，你我究竟寻求些什么，是彼时的不甘，还是一个契机去面对最难以面对的自己？三段故事是滨口的文本实验，并且用推镜头“大法”向洪尚秀致敬。
比起炫技的特效和浮夸的段子 还是真情实感最打动人
完犊子，看哭了。 爷爷曾经问过我：阿伟你知道人害怕的时候会说什么吗？ 我说：不知道。 爷爷说：会说妈呀，我的妈呀。大多数人的本能反应就是寻找妈妈的保护，所以以后不论做什么，如果你妈支持你你就可以干，她要是不支持你你就不要干。你明白了吗？
沈腾二人转那段搞笑的能挤出泪来，其他“感人”的段落全靠硬煽。贾玲的一腔热血换来的是多个技术部门的不用心，灯光从头到尾像屎一样，合成更是连屎不如，几次转场比恐怖片吓人。
当代日本人好怪，部分因为是符号系统诡异，我认为是虚伪的面具下试图袒露真诚，之下仍是虚伪
一星半不进，比滨口新星桑之前所有的电影都更能让我看下去，甚至有了些趣味，但看到最后，其实还是不确定我在到底看啥玩意，也可以说根本就没有同一性。
这部有点超出预期，虽然依旧狗血但是很喜欢前两个故事，有了好的剧本滨口拍出来的效果大提升，这突兀的切特写让我怀疑我在看洪常秀。
好喜欢第三个故事。即便是偶然的相遇也是注定的邂逅。就算记不起名字，也不代表已将你点滴忘记。虽然只是角色扮演，也能获得慰藉。你和她真像啊……
可以“套用”很多的理論來分析 (電影史/心理學/社會學/敘事學/哲學…) 但先別急著“分析”，先去“感受”，對白與對白 情緒與情緒 人與人 光與影 偶然與想象…
终于找到了洪尚秀正确的打开方式…剧作厉害的，细节处莫名联想到生活中自我与他人的剪影，看到最后一个故事恍惚间甚至怀疑导演是不是读过女校…好吧，所谓对影成三人，还有一人便是艺术，便是电影。
几乎固定机位拍摄
魔法：无比真实的情感收放，典型的亚洲人交流方式和爱恋。爱，会伤人，也会使人盲目。随着时间的沉淀，这种博弈使人愈陷愈深，在痛苦与快乐间来回拉扯。
科恩兄弟以《巴斯特的歌谣》重现西部荒蛮，滨口龙介借《偶然与想象》编织情感纹理。这二部应该是短片集能够触及的天花板了，第二个故事后劲尤其大，虽然也有一处剧作上的神来之笔，但相比较之下第一和第三个故事则更具设计感。演员都演得很棒。
太舞台剧了，1、3几乎是台词练习。“错位”，2有趣，3天桥扶梯想起蔡明亮。这两年为什么捧滨口龙介？这人看起来会出某些丑闻
底子还是小品而非电影。催泪效果因为欠缺共同经历而不及预期，不过虽然没看哭也并不妨碍这是部好电影，比唐探三要强很多。贾玲第一次做导演把控还是不错的，也又一次证明优秀的喜剧演员无一不是深刻的。沈腾的喜剧功力已然登峰造极了，只要出场便有笑点。 春节档观影也暂时告一段落，票真的太贵了😅
2.隐藏的想象，直白的偶然。
喜欢每一个小故事！滨口的技法简直神乎其技，对影像的掌控到了匪夷所思的程度，没有一丝一毫的溢漏和脱轨。时间和空间仿佛是玩物，被“随意”编排却又精妙的合理。
3.直白的偶然，直白的想象。
4，4，5。我可太喜欢最后那个拥抱了，“一次，二次，终于”的节奏，全然它被拿捏。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
